Przyznać należy, że polskich seniorów cechować może poczucice odizolowania i to w podwójnym wymiarze. Otóż po pierwsze w związku z mniejszymi zdolnościami poznawczymi często nie nadążają już z percepcją dynamicznych zmian, po drugie  dotyczy ich singularyzacja starości - czyli osamotnienie związane z prowadzeniem jednoosobowego gospodarstwa domowego w konsekwencji śmierci jednego ze współmałżonków. Racjonalny dobór zwierzęcia może w pewnym stopniu wypełnić wykreowaną pustkę życiową.

Jakie warunki należy brać pod uwagę przy wyborze towarzysza dla osoby starszej?

Przede wszystkim przy podjęciu decyzji należy uwzględnić choroby, które utrudniają życie seniorowi jak również mogą przy ich zaawansowanym stadium uniemożliwić właściwą opiekę nad zwierzęciem. Dla przykładu głównym przeciwskazaniem powinna być alergia na sierść. Dodatkowo brać pod uwagę należy tryb życia jak również indywidualne upodobania osoby starszej. Dla seniora - domatora niechętnie wychodzącego poza obręb ciepłego mieszkania zarekomendować można posiadanie kota. Dla osoby prowadzącej jednak aktywny styl życia, często chodzącej na spacery w roli towarzysza idealny wydaje się pies. W procesie szukania odpowiedniego czworonożnego pupila warto pamiętać o naczelnej zasadzie, która uświadamiana jest nam zasadniczo już od dziecka - zwierzę to nie tylko potencjalna radość, ale wynikające z faktu jego posiadania obowiązki. Niedostosowanie pod względem metrażu mieszkania, temperamentu zwierzęcia, brak środków finansowanych na jego utrzymanie powinny być również zaklasyfikowane jako przeciwskazania wobec posiadania pupila. Zwierze to przecież nie zabawka, a nietrafiony prezent posiada przecież uczucia.

Pozytywny wpływ zwierząt na samopoczucie i zdrowie seniora

Aby temat posiadania pupila został rozważony obiektywnie nie można pominąć oczywiście kwestii w jaki sposób potrafią pozytywnie odmienić życie seniora. Sam fakt, iż na pewien sposób są to istoty wymagające (potrzebują zainteresowania, spacerów, codziennej troski, zabiegów pielęgnacyjnych i porządków) może aktywizować podopiecznego poprzez niwelowanie codziennej rutyny. Obecność pupila redukuje także w skuteczny sposób symptopmy depresji jak również obniża poziom stresu i niepokoju. Wielu seniorów cierpi również z powodu samotności. Posiadanie więc wiernego towarzysza, z którym można spędzić czas i powierzyć swe rozterki w skuteczny sposób eliminuje też poczucie izolacji. Mało tego, daje również okazje do poszerzenia kontaktów poprzez spotykanie właścicieli czworonogów.

Przede wszystkim: odpowiedzialność

Jest to myślenie ukierunkowane perspektywicznie w dość specyficzny sposób. Otóż obdarowujący seniora zwierzęciem musi też wykazać się empatią w przypadku zdrowotnej niedyspozycji osoby starszej, a nawet śmierci. W przypadku takiej sytuacji należy być gotowym na przejęcie opieki nad czworonogiem, włącznie z przyjęciem go pod własny dach.

Podsumuwując stanowczo nie zalecamy instrumentalnego wykorzystania zwierząt jako gotowego rozwiązania na problemy trapiące osoby starsze. Decyzja powinna być poprzedzona poszerzoną refleksją z uwzględnieniem wszelkich przeciwskazań. Nieprzemyślany "prezent" jest bowiem pierwszym krokiem by żywa istota trafiła do schroniska.